Farhad Mehrad
Najavi

متن آهنگ نوایی فرهاد مهراد

رستنی‌ها کم نیست

من و تو کم بودیم

خشک و پژمرده و تا روی زمین خم بودیم

گفتنی‌‌ها کم نیست

من و تو کم گفتیم

مثل هذیان دم مرگ

از آغاز چنین درهم و برهم گفتیم

دیدنی‌‌ها کم نیست

من و تو کم دیدیم

بی‌سبب از پاییز

جای‌ میلاد اقاقی‌ها را پرسیدیم

چیدنی‌ها کم نیست

من و تو کم چیدیم

وقت گل دادن عشق روی دار قالی‌

بی‌سبب حتا پرتاب گل سرخی‌ را ترسیدیم

خواندنی‌‌ها کم نیست

من و تو کم خواندیم

من و تو ساده‌ترین شکل سرودن را در معبر باد

با دهانی‌ بسته وا ماندیم

من و تو کم بودیم

من و تو اما در میدان‌ها

اینک اندازه‌ی ما می‌خوانیم

ما به اندازه‌ی ما می‌بینیم

ما به اندازه‌ی ما می‌چینیم

ما به اندازه‌ی ما می‌گوییم

ما به اندازه‌ی ما می‌روییم

من و تو

کم نه، که باید شب بی‌‌رحم و گل مریم و بیداری شبنم باشیم

من و تو

خم نه و درهم نه و کم هم نه، که می‌باید با هم باشیم

من و تو حق داریم

در شب این جنبش نبض آدم باشیم

من و تو حق داریم

که به اندازه‌ی ما هم شده با هم باشیم

گفتنی‌‌ها کم نیست