Farhad Mehrad
Marde Tanha

روحش شاد و یادش گرامی

گاهی با خود می اندیشم در این ماتم سرای یخ کرده انسانی که نیاز ما گذر به گذشته ای میباشد که ما بدلیل اوچ ایثار که مختص ایرانیان است سزاوار تقدیری ستایش گونه بودیم و شنیدن اصوات آن دوره پیدا کردن خود را راحت تر می‌کند…. سوسنگرد سال ۱۳۶۶ نقطه صفر مرزی جنازه مطهر شایسته دختر وطنم را عراقیان بعثی از درختی بلند با طناب آویزان کرده بودند و آنجا خون بجوش می‌آمد که دخترم ، عزیز مادرش برهنه بود.. سه تن از یگانه مردان نیکسرشت تیپ ۶۵ بشهادت رسیدند تا توانستیم آن شیردختر را با افتخاری به عمق تاریخ جنگهای دنیا پایین آورده و پیکرش را بخاک بسپریم… نفس نمی‌توان کشید و راه نمی‌توان طی کرد آن پاکان شجاع همرزمانش از جنس ما بودند ولی چرا مردم وقتی من از مسجد بعد نماز بیرون میایم گاهن با ناسزا شرمنده ام می‌کنند… یا علی