Peyvand
Omid O Arezoo

متن آهنگ امید و آرزو پیوند

دو پرنده در بند

مونس و یار هم اند

نام این یک "امّید"

"آرزو" آن دگری

هر دو خوش خوان و پر از رنگ و نشان

هر دو عاشق، فارغ از بند زمان

چه اسیران شادی

چه خراب آبادی

بخت و ایام مبارک بادش

آنکه با "یار" شود زندانی

و به ناگاه شبی، دست جلاد زمان

"آرزو" را بلعید....

آرزو مرد و از آن شب "امّید "

لب فرو بست و دگر هیچ نخواند

من هنوزم گاهی ، به امید آواز

پای این کهنه قفس می مانم

من چه شبهایی را ، پای این کهنه قفس

می ماندم

چشم می بستم و در خویش فرو می رفتم....

"من" درون قفسی میخواندم

چَه چَه مستی بود و دوباره صبحی

من به این خوش بودم