Saeed
Char Divari

متن آهنگ چهار دیواری سعید

یه چهار دیواری یه روز روت خالی

یه حس کاملا پر از بوی موش کافی

تو رویا تو خلسه پره پشت کار تو دستش

قلم پر زدو رفت با مشت باز تو پرسه

هفت رنگ بود شهرش پِرچم توش پشمه

مقصد توش کشکه رفتم توش لمسش کردم

نشنیدم حرف رفتن نه دیدم همه زردن

تو نقشن با بوی نمه سردرد

ابرو های هیچکی نیست آی با کلا

عاشقا بهم نمیگن را ما جداست

سارقا نمیشینن بجای کائنات

اونجا شام شب نیست مایه پای کار

هرکی شخصیتش معلومه از چشماش

که بد نیست وضعیتش، نبوده از اجبار

بخنده حرف دلشو به تکرار ببنده

بجنگه میسوزه ریه یهجور انگار که سمه

پلکام با یه شیوه کم سنگین تر میشه

ما ک انسانیت مون، کندیم از ریشه

رفتیم از پیش هرکی شکل ما نبود

نقش اولیم، ذهنمون از تصمیم لبریزه

کاش بر نگردم به اون برزخ لعنتی

بعد این همه درد حداقل حقمه بعدازاین

واقعا یه روز، خوب، از نزدیک ببینم

یه بار خودم واسه خودم تصمیم بگیرم

آدماش یه رنگن نه رنگی، رنگی

شیرین کامشون نه سمی سنگین

حسی نیست موندنها نه نقدی نه رنجی

نه مستی نفس گیر نه هفت تیر نه جنگی

به آرزو هات نمیرسه یه نفر دیگه

جلو آینه واینمیستی با یه بدن بی حس

ای ازت بگیره کام چشم نبسته میرع

اون که باتوئه، واسه اون چشم قلم کشیده ها

زنگ زده مغزم دستم، بستن

یه جونم ازدرون. شکستم

دورو ورم یا مستن یا عشق لفظ ان

اما من تنهامو،از همه خستم

ای نمیاد قلم حدف نه مقصد

حرف از عدالت نزن همه از دم پستن

حق مونو خوردن، به گلوله بستن

خودشونو بستن،تک تک رفتن

رویا هامون تو آسمون شکار میشن

باور های دروغ فقط کتاب میشن

نخبه ها با مغز پربا، امید پا میشن

پلک نزده جسدشون ها وسط آتیشن

چرک شده .......کلی درد تو پنجه باباست

کی میتونه درک کنه چی میکشه مامان

مامان میگفت بزرگ بشی درد هات میشه تمام

این حرف قدیم مال قدیم بود ثابت کرد زمان

اینجا شمشیر تیزشده حتی واسه خودی

انقدر کشیدن بالا که توداستانامون گمیم

یکی دلار صادر میکنه تنی

گرون میشه، توهم مجبوری دزدی کنی

از روز های خوب مونده یه یادگاری

یه حصار دورمونه مثله چهار دیواری

بعد این همه درد کوله بار تو ببند برو

برو جای که هنرمنداشو نبندن ب گاری

دیگه سعید قدیم نیستم من یه فرد مبهمم

دیگه هیچ مهم نیست من که تا اینجا اومدم

زندگی نکردم که بخوام توسکوتم بمیرم

پس پرت به پرم بگیره مجبورم بچینم