Soroosh Farahmand
Mahkoom

متن آهنگ محکوم سروش فرهمند

يادمه يه شب با خانواده

نشسته بوديم دور هم يه شام ساده

منم تو فكر بودم و يهو يكى پرسيد

كى اين گردنبند و بهت داده

انگار اتيش گرفتم ريختم بهم

بغض خفم مى كرد نشد هيچى بگم

يادم اومد گفتى باشه پيشت

كه بى تو من جايى نرم

هى نمى خوام يادم بياى ميارنت به يادم

مى خوام كه زندگى كنم دوباره مثل ادم

فكر نكى مثل قديم دلم برات هلاكه

طلا كه پاكه عزيزم چه منتش به خاكه

مى گن دل كه بميره به دورى محكوم مى شه

مگه همينو نخواستى خودت اينجورى شه

نترس هيچى نمى شه يه زخمه زود خوب مى شه

ادم خيلى وقتا بدنيست ولى مجبور مى شه

هى نمى خوام يادم بياى ميارنت به يادم

مى خوام كه زندگى كنم دوباره مثل ادم

فكر نكى مثل قديم دلم برات هلاكه

طلا كه پاكه عزيزم چه منتش به خاكه