Peyvand
Pesar Pedar Pesar

متن آهنگ پسر پدر پسر پیوند

مردی پر از زخم جوونمردی

با شونه‌هایی خسته از آوار

عمری پناه گریه‌ی من بود

همدرد من تا آخرین دیدار

تا از هجوم بغض می‌گفتم

تعبیر یک آغوش محکم بود

حتی اگه از درد می‌لرزید

بازم شبیه کوه پشتم بود

حالا یه عمره بعد از اون سالا

هر بار که دستامو می‌گیری

من تازه میفهمم پدر بودن

یعنی یه جور عشق اساطیری

هم‌خون من اون مرد یادم داد

عشق اونه که دیوونه‌تر باشی

شاید بتونی مرد شی اما

راحت نمیتونی پدر باشی

« قلبش تموم عمرو بی وقفه

هم‌نبض رگهای خودم میزد

هم‌پای من تا آخرین رویا

خواب یه دنیا رو به هم میزد

من آرزوهاشو ندونستم

تا نشکنم از ترس تاریکی

ماهو برام از آسمون می‌چید

وقتی یه دنیا دشمنم بودن

با دست خالی پای من جنگید

من قدر دستاشو ندونستم »

حالا یه عمره بعد از اون سالا

هر بار که دستامو می‌گیری

من تازه میفهمم پدر بودن

یعنی یه جور عشق اساطیری

هم‌خون من اون مرد یادم داد

عشق اونه که دیوونه‌تر باشی

شاید بتونی مرد شی اما

راحت نمیتونی پدر باشی