Maziyar , Omidwar
Aban

متن آهنگ آبان مازیار و امیدوار

نصفه نیمس این جسم

مِثل دیشب ، سایمو نصفه دیدم

گذره خاطره ، بارونه امشب

ببار ، بِشور ، آسوده بگذر

میرونه پاییز بی مقصد تو این شهر

میدونه مقصد بی حسرت کیلیشس

نه، نمونده گاردی واسه طاقتش

مسیر دوره! کو نور؟ کو باورش؟

نشونم بده تو یه رنگ امید

همه چی خاکستریه واسم

دست تو نیست، نه

من ندارم حسی به اون قبلنا

حواسم نبود گُم شدن تو خَلوتام

گُلام، نمیده ریشه دیگه توی خاکت

این آب راکت گندیده به ظاهر

اماّ دلش که دریاس، هواشه سرماش

از جنس آبانه خُشکیده برگاش

آرزو کردم این کابوس لعنتی برسه اخر

هوس کردم یه شبو

بدون استرس بخوابم

بزار کم کم از نفس بیوفتم

تو نرس به دادم

من جایی رسیدم که حتی مردنم

یه حس تازس

بی قاعده قانون

دلتنگ میشم آسون

رد میشم اروم با یه نم بارون

بی قاعده قانون

دلتنگ میشم آسون

میشم اروم با یه نم بارون

مامان گفت: دستاتو بالا بگیر

بخواه ازش ، نی بی فرج

نمیری دست خالی بیرون از عرشش

یه روز میاد که بگیره دستت

از یاد نمیری هرگز

انگار هنوز نیومده اون روز مامان!

دستام نی رو به بالا

اماّ جفت پاهام، میده بوی خواهش

تضّاده آرامش، نداره اما

هنوز دل خوشه به راهش

به قلمش، به هدفش

به ضربان تند قلبش

هنوز یه اعتباری مونده

هنوزم دل میده به

شبو رپو قدم ، هنوزم از سیاهی

یه ستاره مونده

نه ، نمیخوام همبند، نمیخوام همدم

من الان بدجور یه دندم

همه ی خوبیاش باشه واسه

بعد از من ، چه پاییزی ساخت از فصلم

نمیشه دست دست کرد