Farshid & Pouria
Bihoudeh

متن آهنگ بیهوده فرشید و پوریا

بیهودست ، تو مسیرِ اشتباهی بودن

این روزا ، از تمومِ بازیا بیرونم

باورکن ، قلبِ من قَبری پُر از آدم شد

بی تفاوت تویِ این عالم شد

آهن شد...

میدیدمش دلم رو پایِ یک درختِ بی ثمر ،

نشسته بود تا شاید یه روزی سهمِ هم بشن

نمیدونست که آخرِ این بازیِ قشنگ کجاست

تا اون درخت بُرید و رفت و دل رو جا گذاشت

فرزند نداشتیم ولی پدری میکردیم

اما دنیایِ مکار روباه وار میرقصید

هِیییی ( فقط وقت کُشی کردیم )

فرزند نداشتیم ولی پدری میکردیم

پیر شدیم و هنوز با پدرها میجنگیم

نمیزارم به دادم ، برسی با اینکه محتاجتم

کاری بر نمیاد از تو و آدما ، یه اتفاقِ رُخ داده ام

خودمو خاک کردم جیگر ، منتظرِ موریانم

وقتی تیکه پاره میشه کشتی زنده میمونن اونایی که فقط ،

به یه تیکه چوب قانعن

بش رسیدم...

فُگُرات بوده آپریل ، دلمون رو خوش نمیکنه شاپینگ

تو این غُربت شدیم مثلِ جانکی

خبری نیست از دین و مذهب و آئین

اینقدر درگیرِ بیماریمم که آدمایِ خوب برام سیرابیَن

من اون پیانواَم که خرابِ کلابیش

یه پرونده قطورِ جنایی ام...

شُدم گَتو گشنه ای که نداره سیرمونی

چشمامو نمیگیره سینه هایِ لیموای

رفیقمه اسکناسِ تویِ کیف پولی

سوسمار پَروَرن این شبایِ حیرونی

هی با خودم میگم خودت تقصیر کاری

به صورتِ خودتو همگی چنگ میندازی

با **نِ لُخت نمیشه کرد شمشیر بازی

تو فِشنگی تا باروت و مَرمی داری

دَمَق بودم با ماشینِ کهنه تر از خودم

رفتم جاده

کُلی قایقِ خراب دیدم کنارِ یه اِسکِله

متروکه بود بندرگاهِ

ماشین رو پارک کردم گرفتم کام از جوینت

دیدم جلل الخاق دودی که اومد شد دیوِ دو سر

دهن باز کرد گفت دور شو

اینجا دنییِ خرچنگاِ...

فرزند نداشتیم ولی پدری میکردیم

اما دنیایِ مکار روباه وار میرقصید

هِیییی ( فقط وقت کُشی کردیم )

فرزند نداشتیم ولی پدری میکردیم

پیر شدیم و هنوز با پدرها میجنگیم