Ershad
Naghashi

متن آهنگ نقاشی ارشاد

گفتی خوشبخت میشیم جفتمون اردیبهشتیم

بگو پشت سرم گفتی بهش چی

صدا گریت شده زیر صدای من ها

رو صدامم فاز قفلی گرفتی

فقط از خدا اینو میخوام اون بلاهایی که لایقته رو سرت نیاره

مگه من به تو نگفته بودم که بی تو جهانم الف نداره

فهمیدم منو نمیخوای با این حسابا

پس دیگه منم میذارمو میرم

تا فهمید داغونم آتیش گرفتا

سیگارم و میگم

باید اسم جدید ببینم کنار اسم عشقم

با صدتا قرص شاید ردیف شم من

مثله همون سیگاره آتیش گرفتم

وقتی پیشم از تتوی تنت تعریف کردن

وقتی فهمیدم همه چشم دارن روت

گوشیت اشغال طبق معمول

با اون دیدمت اینم به کنار

این منو سوزوند که نصف شب بود

اشکات و پاک میکردم حالا اشکات و پاک کن هی با دست

سلامتی چشمات که یه روزی چشمام و رو همه ی چشما بست

ببین باز زیر گلوت کبوده

موهات بلند شده اون شونش میکنه

ببین اون فکرش روی تخت با توئه

بعد میگی واسه ی تو غش میکنه

هنو همون ارشادم زیر چشام کبوده

مگه تب کردی واسم که واست بمیرم

بی محلی کردم چون سزات همونه

سفارشت ندادم که حالا تحویلت بگیرم

باید زیر بارون راه برم تا اشکام و نبینن

حتی خودمم نمیدونم خستم از چی

انقد آرزوهام و به گور بردم که دیگه

جایی واسه جسدم نیس

چیه زده در گوشت تو که گفتی به جدیده دلم گرمه

نزنش غریبه رحم داشته باش

اون بخاطر تو منو ولم کرده

وقتی فهمیدم همه چشم دارن روت

گوشیت اشغال طبق معمول

با اون دیدمت اینم به کنار

این منو سوزوند که نصف شب بود

اشکات و پاک میکردم حالا اشکات و پاک کن هی با دست

سلامتی چشمات که یه روزی چشمام و رو همه چشما بست

هی از پیش اون میای آره که میگی داری از من بیزار میشی

لبات چرا بو سیگار میده اون سیگاریه تو که سیگاری نیستی

اون پنجشنبه هنوز یادته یا الان قفلی روی پنجشنبه شبا

اون قفله روی سرخی لبات من میمردم واسه لبخند لبات

من اشکات و پاک کردم اون رژ لبت الان بغلش خوابیدی

قلبی که شکستی قیمتی بودا

الان جا قلبت همه رو رو تختت راه میدی

فکر میکردم که آدم بودی

یعنی این دل من بود که بازم باخت

الان مگر اینکه برف بیادش تا بشه آدم ساخت

یه آدم برفی