Hesam Faryad
Ghesseye Gole Par Par

متن آهنگ قصه ی گل پر پر حسام فریاد

تنم سوخت در تب اون گل

که پرپر شدهٔ دست زمونه س

همون گلواژهٔ عشقی

که تو شعرِ هر عاشقی دیوونه س

یه روزی غُنچه داد اینجا

که آغازِ تمام گفتنیها شه

یه سایه بونِ پابرجا

برای لاله هایِ خُفته باشه

یه توفانی شدید اومد

هوا تاریک و سنگین شد

گلم پرپر شد از توفان و

پایانش چه غمگین شد

چه روزایی که سَر کردم

به شوقِ خندهٔ اون تازه عاشق

چه شَبها که روایتها

برایش خواندم از دردِ شقایق

گلم آرام و عاشقوار

صدایم می شنید و

لحظه ای هَم دَم نمیزد

و با آن آهِ خاموشش

چه آتشها که بَر

کاشانهٔ قلبم نمیزد

یه توفانی شدید اومد

هوا تاریک و سنگین شد

گلم پرپر شد از توفان و

پایانش چه غمگین شد

تنم سوخت در تبِ اون گُل

که بی همراه و بی هم آشیان رفت

همه فریاد بود اما،

سکوتی برگزید و زین میان رفت

دلم می خواست صدا باشم

برایِ گریه های بی صدایِ او

ولی افسوس که او گل بود و

من حتّی نبودم خارهای او

یه توفانی شدید اومد

هوا تاریک و سنگین شد

گلم پرپر شد از توفان و

پایانش چه غمگین شد