Ahmadreza Nabizadeh
Khaaneash Abad

متن آهنگ خانه اش آباد احمدرضا نبی زاده

من بغض چشمان به در دوخته

عشقت به جانم آتش افروخته

میترسم از پایان این رویا

عاشق رسیدن را نیاموخته

چشمی که اندوه مرا میبرد

از خنده هایش هر غمی میمرد

آخر جهانم را به آتش داد

غم شد خودش هم خانه اش آباد

چشمی که اندوه مرا میبرد

از خنده هایش هر غمی میمرد

آخر جهانم را به آتش داد

غم شد خودش هم خانه اش آباد

باید جدایی را بلد باشم

یا عاشق او تا ابد باشم

تنهایی من را در آغوش داشت

هی زیر لب گفتم که بد باشم

چشمی که اندوه مرا میبرد

از خنده هایش هر غمی میمرد

آخر جهانم را به آتش داد

غم شد خودش هم خانه اش آباد

چشمی که اندوه مرا میبرد

از خنده هایش هر غمی میمرد

آخر جهانم را به آتش داد

غم شد خودش هم خانه اش آباد