Ali Mesbah
365

متن آهنگ ۳۶۵ علی مصباح

درست سال پيش و همين موقع بود

كه يك لحظه از روبه روم رد شدي

نديدي دلم پيش چشمات موند

تو بي اعتنا آروم رد شد

تا اون كوچه دنبال تو اومدم

كه شايد يه لحظه نگاهم كني

نگاهم نكردي و اما دلم

ميگفت اونكه دنيامه حتما تويي

الان ٣٦٥ روزه كه شده ديدنت بهترين آرزوم

به اون كافه هر روز سَر ميزنم

كه شايد ببينم تورو روبه روم

الان ٣٦٥ روزه كه دارم حِسَمُ تو خودم ميكشم

چرا دلخوشيمُ گرفتي ازم بهت گفته بودم به تو دلخوشم

دواي درد اين دل شكسته ي خودم تويي

ميگفتي تا تهش مياي رفيق نيمه راه شدي

دلم فقط پيش يكي گيره اونم فقط تويي

الان ٣٦٥ روزه كه شده ديدنت بهترين آروزوم

به اون كافه هر روز سر ميزنم كه شايد ببينم تو رو روبه روم

الان ٣٦٥ روزه كه دارم حسم و تو خودم ميكشم

چرا دلخوشيم و گرفتي ازم بهت گفته بودم به تو دلخوشم