Roozbeh Bemani
Golooleh Khordan

متن آهنگ گلوله خوردن روزبه بمانی

همین که اول پاییز رفته ای

یعنی هجوم غربت من را کشانده تا دشت

به جان هر دوی مارا قسم نخور عشقم

به جان هردوی ما باز برنخواهی گشت

بارون نیاد پاییز نخواد بغض منو کی میتونه خالی کنه

بی زخم و زهر به کل شهر حال منو کی میتونه حالی کنه

هم گریمی هم خندمی چشای تو مرز بین مرگ و بودنه

میفهممت قد غمت فهمیدن تو مث گلوله خوردنه

نه جونمو بگیر نه پای من بمیر منو همیشه زندگی زده

صدا اگه صداس خدا همون خداس چرا همیشه حال ما بده

تو فرصت کمت نفس کشیدمت که زندگیتو زیر و رو کنم

به حاطر خودم شبیه تو شدم که آرزوتو آرزو کنم

ماهارو بغضمون یه شب میکشه ببین دل من و تو به چی خوشه

به چی خوشه

ته سکوت ما به چی میرسه صدای ما به گوش کی میرسه

به چی میرسه

نه جونمو بگیر نه پای من بمیر منو همیشه زندگی زده

صدا اگه صداس خدا همون خداس چرا همیشه حال ما بده

تو فرصت کمت نفس کشیدمت که زندگیتو زیر و رو کنم

به حاطر خودم شبیه تو شدم که آرزوتو آرزو کنم