Roozbeh Bemani
Man Hafezam

متن آهنگ من حافظم روزبه بمانی

غمگین ترین ترانه هایِ جهان را سرودم

از من یه من یه غیرِ همین غم نمیرسد

شاعر شدم که فکرِ تو را باز تر کنم

زورم به فکرِ مشتِ خودم هم نمیرسد

من یه شاعر شدم که بعد از تو

عشقو با مرگ زندگی کرده

درد دادی به من که شاعر شم

آخه ابزارِ شاعری درده

چشمای تو یعنی، دریای سینه ریز

یعنی یه برکه با آرایشِ غلیظ

چشمای تو یعنی، آیینه ی خودم

من بی چِشای تو شاعر نمیشدم

حستو ازم نگیر، که از هوای تو بگم

من ترانه خون شدم، که از چِشای تو بگم

چشمای تو غزل، سکوتِ تو یه مثنوی

من حافظم اگه، ترانمو تو بشنوی

وقتی کنارمی، از زندگی پُرم

از بس کنارِ تو، دور از تصورم

جز توو خیال تو، سفر نمیکنم

زیباتر از تو رو، باور نمیکنم

حستو ازم نگیر، که از هوای تو بگم

من ترانه خون شدم، که از چِشای تو بگم

چشمای تو غزل، سکوتِ تو یه مثنوی

من حافظم اگه، ترانمو تو بشنوی

حستو ازم نگیر، که از هوای تو بگم

من ترانه خون شدم، که از چِشای تو بگم

چشمای تو غزل، سکوتِ تو یه مثنوی

من حافظم اگه، ترانمو تو بشنوی