Homayoun Shajarian
Shab e Setrareh Kosh

متن آهنگ شب ستاره کش همایون شجریان

چرا به باغ شاخه ای گلی به سر نمی زند

چه شد که در بهار ما پرنده پر نمی زند

چه وحشت است راه را که کس بر آن نمی رود

چرا کسی چراغ جان به رهگذر نمی زند

نشاط عشق رفت و در برین سرای بسته شد

کنون به غیر غم کسی دگر به در نمی زند

شب ستاره کش همی نشسته روی سینه ام

به لب رسیده جان ولی دم سحر نمی زند

شکوفه امیدم و غمم سیاه می کند

مرا خزان نمی برد مرا تبر نمی زند