حبیب در ۴ مهر ۱۳۳۱ در شمران تهران به‌دنیا آمد. در خانواده او برادرانش نیز به موسیقی علاقه داشتند اما تنها خود حبیب به موسیقی حرفه‌ای روی آورد.برادران او منوچهر-منصور-محمود و خواهر او مریم. علی‌رغم تمایل سایر برادرانش به ویولن، علاقهٔ وی از ابتدا به گیتار بود. دوران نوجوانی حبیب مصادف با پیدایش گروه بیتلز در دهه ۶۰ میلادی اروپا شد و این باعث علاقهٔ بیشتر وی به موسیقی گردید. با پذیرفته شدن در آزمون صدا و سیما، زیر نظر مرتضی حنانه به فراگیری اصول و تدابیر آهنگسازی روی آورد. بعدها وی توانست به عنوان خواننده در تلویزیون استخدام شود. وی بعد از ۲ سال از استخدام در رادیو و تلویزیون به خدمت سربازی رفت و در آنجا نیز خواننده باشگاه افسران بود.
همسر اول حبیب، شادی نام داشت. احمدرضا تنها فرزند حبیب از وی است که در ایران زندگی می‌کند. روزی شادی در خیابان پایش پیچ می‌خورد و به علت آنکه احمدرضا را در آغوش داشته به زمین می‌افتد و در بیمارستان به دلیل حساسیت به آمپول پنی‌سیلین در عرض چند دقیقه فوت می‌کند. تقریباً همزمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز، بعلت حمله قلبی فوت می‌کند و این حوادث باعث می‌گردد که در اولین آلبومش یعنی «مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ انتشار یافت بیشتر آهنگها را به یاد ایشان بخواند. آهنگهای «مادر» و «خرس کوکی» را به یاد مادرش، «شهلای من» و «خواب سرخ بوسه‌ها» را به یاد همسرش و «نگاهم» را به یاد هر دوی ایشان خواند. همسر دوم حبیب ناهید نام دارد که «محمد محبیان» ثمره ازدواج با اوست. وی از معدود خوانندگانی است که در اجرای آهنگ‌هایشان از گیتار دوازده سیم استفاده می‌کند.
حبیب در سن ۶۳ سالگی و در ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ در رامسر بعلت ایست قلبی درگذشت.
حافظ
حبیب
بنیامین عمران
توضیحات کوتاهی راجع به ویدیو